O Concello de O Páramo (Lugo) ten unha superficie de 74,8 km² e a súa poboación é, segundo o censo de 2008 de 1.733 habitantes. Está conformado de 18 parroquias:
- Adai (Santa Mariña)
- F riolfe (San Xoán)
- Gondrame (Santa María)
- Grallás (Santo Estevo)
- Moscán (Santa María Madanela)
- Neira (Santa María Madanela)
- Piñeiro (San Salvador)
- Reascos (Santa María)
- Ribas de Miño (Santiago)
- Ribeira, A (San Mamede)
- Sa (Santiago)
- San Vicente de Gondrame (San Vicente)
- Santo André dá Ribeira (San Pedro)
- Torre, A (San Martiño)
- Vilafiz (Santa María)
- Vilarmosteiro (Santa Eufemia)
- Vilasante (Santa Cruz)
- Vileiriz (San Salvador)
Para chegar a este lugar o xeito máis doado é coller o corredor Nadela-Sarria ata a desviación que por Pobra de San Xulián/Páramo. Tamén se pode acceder vindo de Portomarín, concello limítrofe, pasando a ponte, na carretera que leva a Paradela.
Conta O Páramo con boas condicións naturais para a práctica dos deportes ao aire libre, sobre todo a caza e a pesca nos ríos troiteiros como o Miño, o Sarria e o Neira. A nivel arqueolóxico atopamos varios xacementos como as Medorras de Gándara en San Andrés de Ribeira, o Castro da Casa do Castro en Friolfe, o Castro de Teiquisoi en Gondrame e Pena do Castelo en Sa.
O románico deixou a súa pegada no municipio, nalgunhas igrexas como a de San Salvador de Vileiriz do século II, que aínda conserva a súa ábsida rectangular orixinal. Tamén poden citarse as igrexas de Friolfe, do século XII, aínda que reformada posteriormente en 1800. Posúe un bonito pórtico decorado con elementos románicos e algúns canecillos. O templo de San Vicente de Gondrame só conserva do seu estilo románico orixinal a porta. Sta. Mª de Gondrame é posterior, pois unha inscrición no dintel da entrada fai alusión á reforma realizada en 1704 aínda que con posterioridade a esta data realizáronse máis. Alberga no seu interior un retablo neoclásico do s. XIX e no atrio un calvario con tres cruces de pedra. Vilarmosteiro tamén é de tradición románica, e finalmente, Santiago de Ribas de Miño coa porta decorada con elementos románicos. Románica tamén é a factura da igrexa de Grallas.
A arquitectura civil ten bos exemplos nas múltiples casas señoriais, como o pazo de Neira, a casa de Teixeiro e a dos Sarmiento, ademais doutras casas blasonadas. A arquitectura militar está tamén ben representada nos restos de construcións que salpican o municipio, destacando entre todas estas construcións os restos da torre do Mariscal Pardo de Cela, da de Trebolle e da de Barreira.